انتقال ایدز از طریق خراش پوست
ساختار ویروس اچ‌آی‌وی به خاطر ویژگی‌های منحصر به فردی که در ژنوم خود دارد، به سرعت در حال تغییر است. اما خوشبختانه انتقال این ویروس از فرد مبتلا به فرد سالم، نیازمند شرایط خاصی است و درنتیجه کاملا قابل پیشگیری می‌باشد. اطلاع از راه‌های انتقال HIV، در جلوگیری از موارد جدید مبتلا به ایدز، حائز اهمیت است.
غلظت ویروس در مایعات بدن، عاملی تعیین کننده
غلظت ویروس اچ‌آی‌وی در مایعات بدن برای انتقال ویروس تعیین کننده است. برای مثال بار ویروس (مقدار ویروس) در خون، بسیار بیشتر از مایع منی و ترشحات واژن است. البته غلظت ویروس اچ‌آی‌وی در خون و یا مایعات دیگر در طول زمان تغییر میکند؛ در مرحله حاد و اولیه بیماری بیش‌ترین میزان ویروس در خون وجود دارد. به علاوه، تعداد ویروس در افراد HIVمثبت که تحت درمان با داروهای بیماری ایدز می‌باشند، بسیار کاهش یافته و حتی ممکن است در مواردی، تعداد ویروس به حدی کم شود که دیگر بیماری قابل انتقال به دیگران نباشد.
آیا انتقال ایدز از طریق خراش پوست، ممکن است؟
ویروس اچ‌آی‌وی نمی‌تواند از سطح پوست عبور کند، مگر آنکه پوست دارای زخم باز باشد. به همین علت، تماس پوست سالم با مایعات آلوده به ویروس، موجب انتقال بیماری نمی‌شود (۱). درواقع زمانی اچ‌آی‌وی می‌تواند سلول‌های ایمنی افراد را آلوده کند که از طریق مایعات بدن فرد مبتلا به صورت مستقیم با سلول‌های ایمنی هدف در خون یا غشا مخاطی آسیب‌دیده (دیواره داخلی رکتوم یا واژن)، تماس پیدا کند.
انتقال ایدز از طریق خراش پوست بسیار نادر است. طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌های آمریکا (CDC)، از سال 1985 تا 2013، تنها 58 مورد ابتلا به بیماری ایدز در اثر آسیب‌دیدگی‌های تصادفی شناسایی شده است. اما باید توجه داشت که تماس مقدار کمی از خون آلوده به ویروس با یک زخم باز در حال خونریزی، برای مبتلا کردن فرد سالم کافی است.
طبق تحقیقات تماس پوست خراشیده شده با مقادیر کمی خون خشک شده یا سایر مایعات عفونی خشک شده مانند مواردی چون کاشت ناخن خطر جدی برای انتقال ویروس ایدز از طریق خراش نمی‌باشد (۲).
در یک تحقیق برای بررسی خطر نسبی انتقال ویروس ایدز از طریق خراش پوست و گاز گرفتن، 198 کارمند مراقبت‌های‌بهداشتی مورد مطالعه قرار گرفتند. 30 نفر از آن‌ها در حین مراقبت از یک بیمار مبتلا به ایدز همراه با بیماری عصبی تهاجمی، آسیب دیده بودند. درواقع، این بیماران عصبی مکرراً کارمندان بهداشتی را گاز گرفته یا می‌خراشیدند. دهان بیماران حاوی خون و بزاق بوده و گاهی ناخن‌هایشان به مایع منی، مدفوع و ادرار آلوده بوده است. پس از 2.5 سال پیگیری، تمامی پرسنل مذکور از نظر بالینی و بیماری طبیعی بودند. هیچ ویروس HIV در آزمایش PCR آن‌ها گزارش نشده و آزمایش‌های آنتی‌بادی اچ‌آی‌وی و آنتی‌ژن P24 هم منفی بودند. در این مطالعه، بیماران مبتلا به ایدز با وجود تعداد زیادی ویروس که در مایعات بدن خود داشتند، نتوانستنند ازطریق گاز گرفتن و خراش پوست بدن، کسانی که از آن‌ها مراقبت می‌کنند را مبتلا سازند. بنابراین خطر انتقال ویروس از طریق خراش پوست در شرایط مشابه نیز باید بسیار کم باشد (۳).
مقاله مرتبط:انتقال ایدز از طریق تیغ
با این حال، اگر فرد درگیر دعوا شده یا با فردی که خونریزی داشته تماس پیداکرده است، باوجود آنکه احتمال آلودگی به بیماری ایدز از این طریق از لحاظ آماری صفر است، اما ممکن است پزشک یک دوره 28 روزه از داروهای پیشگیری از ویروس اچ‌آی‌وی تجویز کند. این داروها، داروهای پیشگیری پس از مواجه (PEP) نام دارند. PEPs باید در ۷۲ ساعت اول بعد از برخورد احتمالی با ویروس، استفاده شود. درصورتی‌که فرد در 72 ساعت ابتدایی، از داروهای مذکور استفاده نکند، توصیه می‌شود پس از 45 روز، تست HIV انجام شود (۴).
منابع:
https://www.thebody.com/
https://www.healthline.com/health/hiv-aids/transmission-myths#ways-it-cant-be-transmitted
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/3221322/
https://www.verywellhealth.com/hiv-transmission-casual-contact-hiv-risk-48051
یک نظر در “انتقال ایدز از طریق خراش پوست”