سلامت جنسی

احساس گناه بعد از خودارضایی؛ چرا دچار عذاب وجدان می‌شویم؟

Feeling guilty after masturbation

احساس گناه بعد از خودارضایی؛ چرا دچار عذاب وجدان می‌شویم؟

احساس گناه پس از خودارضایی تجربه‌ای است که بسیاری از افراد، به‌ویژه در سنین نوجوانی و جوانی، آن را تجربه می‌کنند. این احساس می‌تواند با اضطراب، شرم، یا عذاب وجدان همراه باشد و حتی کیفیت زندگی و عزت‌نفس فرد را تحت‌تأثیر قرار دهد. اما سؤال مهم این است: چرا چنین احساسی در ما شکل می‌گیرد؟ آیا این احساس ناشی از واقعیتی علمی است یا ریشه در باورها و آموزش‌های فرهنگی، اجتماعی و دینی دارد؟

آیا از سلامت خود مطمئن هستید؟ با کیت‌های خودارزیابی ایدز، در کمتر از 20 دقیقه و به‌صورت کاملاً محرمانه، از وضعیت خود آگاه شوید. همین حالا سفارش دهید! نه فقط بخاطر خودتان…

در این مقاله تلاش می‌کنیم بدون قضاوت و با تکیه بر یافته‌های روان‌شناسی و علوم رفتاری، به بررسی دلایل شکل‌گیری این احساس بپردازیم و راهکارهایی برای مدیریت و کاهش آن ارائه دهیم. هدف ما این نیست که فرد را به ترک یا ادامه یک رفتار سوق دهیم، بلکه کمک کنیم تا آگاهانه‌تر، بدون ترس و با شناخت دقیق‌تری از خود، با احساسات درونی‌اش مواجه شود.

چرا بعد از خودارضایی احساس گناه داریم؟

۱. تربیت و آموزش‌های دوران کودکی

بسیاری از افراد از کودکی با این باور رشد می‌کنند که صحبت درباره مسائل جنسیتابو” است و رفتارهایی مانند خودارضایی “بد، زشت یا گناه‌آلود” تلقی می‌شوند. وقتی فرد در نوجوانی یا بزرگسالی این رفتار را تجربه می‌کند، ذهن ناخودآگاهش با باورهای گذشته در تضاد قرار می‌گیرد و احساس گناه شکل می‌گیرد. درواقع، این احساس بیشتر حاصل «برخورد دو ارزش متضاد» در ذهن فرد است.

۲. باورهای مذهبی و اعتقادی

در برخی فرهنگ‌ها و ادیان، خودارضایی رفتاری ناپسند یا حتی گناه تلقی می‌شود. اگر فردی با این آموزه‌ها بزرگ شده باشد، حتی در صورت درک علمی موضوع، همچنان ممکن است دچار عذاب وجدان مذهبی شود. این احساس درونی معمولاً عمیق است و با احساس شرم، پشیمانی و گاه ترس از مجازات همراه می‌شود.

علت سردرد بعد از ارضا شدن در مردان: دلایل و راه‌های درمان

۳. فشارهای اجتماعی و قضاوت دیگران

جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم نقش بزرگی در شکل‌گیری باورهای ما دارد. در جوامعی که مسائل جنسی سرکوب شده یا بیش از حد با شرم آمیخته‌اند، فرد ممکن است حتی بدون داشتن دیدگاه مذهبی، پس از خودارضایی دچار احساس شرمندگی یا تقصیر شود؛ صرفاً به این دلیل که می‌ترسد “اگر کسی بفهمد چه فکری خواهد کرد؟”

۴. مقایسه با تصویر ذهنی از انسان ایده‌آل

برخی افراد خود را انسانی “باید کامل” می‌دانند و فکر می‌کنند فرد موفق، پاک یا سالم “نباید چنین رفتاری داشته باشد”. در چنین شرایطی، پس از خودارضایی، فرد خودش را سرزنش می‌کند چون تصور می‌کند از معیارهای ایده‌آلش فاصله گرفته است. این مکانیزم روانی باعث کاهش عزت‌نفس و افزایش حس گناه می‌شود.

۵. اطلاعات نادرست یا علمی‌نبودن آگاهی‌ها

بسیاری از احساسات منفی درباره خودارضایی ناشی از اطلاعات غلط در اینترنت، مدارس یا فضای خانواده است. مثلاً بعضی‌ها تصور می‌کنند خودارضایی باعث ضعف جسمی، ریزش مو، ناباروری یا حتی بیماری‌های روانی می‌شود. در حالی که هیچ‌کدام از این موارد به‌صورت علمی اثبات نشده‌اند. وقتی فرد تحت تأثیر این اطلاعات اشتباه قرار می‌گیرد، بعد از خودارضایی دچار ترس، نگرانی و احساس گناه می‌شود.

بررسی علمی خودارضایی

بررسی علمی خودارضایی

عوارض زیاد ارضا شدن در یک روز | از ضعف جسمی تا افت تستوسترون

۶. تضاد بین لذت جسمی و ذهن قضاوت‌گر

خودارضایی معمولاً با یک احساس رضایت یا آرامش جسمی همراه است. اما بلافاصله پس از پایان آن، ذهن شروع به قضاوت کردن می‌کند: «چرا این کار رو کردم؟»، «ضعیفم که نتونستم مقاومت کنم»، «نکنه بهم آسیب بزنه؟». این دوگانگی بین لذت آنی و قضاوت ذهنی، یکی از دلایل رایج احساس گناه بعد از خودارضایی است.

۷. احساس اعتیاد یا ناتوانی در کنترل رفتار

برخی افراد، وقتی دفعات خودارضایی از کنترل‌شان خارج می‌شود، دچار حس گناه شدید می‌شوند. این حالت به‌ویژه زمانی اتفاق می‌افتد که خودارضایی به‌جای ابزاری برای رهایی از استرس، به یک عادت رفتاری ناسالم تبدیل شود. در این موارد، فرد نه‌تنها از نظر روانی احساس گناه می‌کند، بلکه از کاهش اراده و تمرکز هم رنج می‌برد.

ریشه‌های روان‌شناختی احساس گناه بعد از خودارضایی

۱. تربیت خانوادگی و شکل‌گیری باورهای اولیه

بسیاری از رفتارها و احساسات بزرگسالی، ریشه در دوران کودکی دارند. کودک در سال‌های ابتدایی زندگی، از والدین، معلمان و اطرافیان خود می‌آموزد که چه چیزی “خوب” و چه چیزی “بد” است. اگر در این دوران، موضوعات جنسی به‌عنوان موضوعاتی ممنوعه، شرم‌آور یا حتی گناه‌آلود معرفی شوند، ذهن کودک آن‌ها را به‌صورت ناخودآگاه ثبت می‌کند.

وقتی این کودک در آینده با کنجکاوی‌های طبیعی جنسی خود مواجه می‌شود، مغز او رفتارهایی مثل خودارضایی را با حس شرم، ترس یا گناه همراه می‌سازد—even اگر عقل منطقی‌اش بداند که این رفتار لزوماً اشتباه نیست. در واقع، تربیت سخت‌گیرانه و سرکوب‌گر در حوزه مسائل جنسی، یکی از مهم‌ترین ریشه‌های احساس گناه پس از خودارضایی است.

۲. باورهای مذهبی و درونی‌سازی گناه

بسیاری از ادیان سنتی دیدگاه‌های مشخصی درباره‌ی خودارضایی دارند و آن را عملی ناپسند یا گناه‌آلود تلقی می‌کنند. اگر فردی در محیطی مذهبی رشد کرده باشد، احتمال زیادی دارد که این آموزه‌ها در لایه‌های عمیق روانش نفوذ کرده باشند—even اگر در حال حاضر خود را فردی مذهبی نداند.

روان‌شناسان این پدیده را درونی‌سازی ارزش‌های خارجی می‌نامند. در چنین شرایطی، احساس گناه پس از خودارضایی می‌تواند صرفاً ناشی از تضاد بین نیاز طبیعی بدن و “قضاوت اخلاقی درونی‌شده” باشد. این احساس معمولاً شدید، مبهم و عمیق است و با حس “بد بودن” شخصی همراه می‌شود، نه صرفاً “انجام دادن کار بد”.

۳. فشارهای اجتماعی و قضاوت‌های فرهنگی

در بسیاری از جوامع، به‌ویژه جوامع سنتی یا محافظه‌کار، گفتگو درباره مسائل جنسی همچنان با تابو و سکوت همراه است. این فرهنگ باعث می‌شود افراد تصور کنند هر نوع نیاز جنسی، اگر خارج از قالب ازدواج یا رابطه رسمی باشد، غیرقابل پذیرش یا شرم‌آور است.

افرادی که در چنین فضاهایی زندگی می‌کنند، حتی اگر به‌صورت فردی با خودارضایی مشکلی نداشته باشند، ممکن است در ناخودآگاه خود تصور کنند: «اگر کسی بفهمد، چه فکری درباره‌ام می‌کند؟» یا «نکنه من آدم نرمالی نباشم؟». این قضاوت‌های اجتماعی به مرور زمان به احساس گناه درونی‌شده تب

ریشه‌ی روان‌شناختی احساس گناه بعد از خودارضایی، معمولاً ترکیبی از سه عامل زیر است:

  • پیام‌های منفی که در کودکی درباره مسائل جنسی دریافت کرده‌ایم

  • باورهای مذهبی که به‌صورت ناخودآگاه در ذهن ما نهادینه شده‌اند

  • ترس از قضاوت دیگران یا برچسب‌های فرهنگی جامعه

درک این ریشه‌ها به ما کمک می‌کند بفهمیم این احساس الزاماً نشان‌دهنده “واقعی بودن گناه” نیست، بلکه اغلب نتیجه‌ی برخورد بین نیازهای طبیعی بدن و باورهای تحمیلی ذهن است.

تفاوت بین گناه واقعی و احساس گناه تحمیلی

احساس گناه همیشه نشانه انجام کاری اشتباه نیست. گاهی این احساس از درون ما سرچشمه می‌گیرد، و گاهی از بیرون به ما تحمیل می‌شود. در روان‌شناسی این دو نوع گناه را به‌صورت زیر دسته‌بندی می‌کنیم:

 ۱. گناه واقعی (Real Guilt)

گناه واقعی زمانی شکل می‌گیرد که فرد:

  • آگاهانه به دیگران آسیب زده باشد

  • قانون اخلاقی یا انسانی مشخصی را زیر پا گذاشته باشد

  • نسبت به پیامد رفتارش مسئول باشد

در این نوع گناه، احساس پشیمانی به رشد شخصیت، اصلاح رفتار و جبران خسارت کمک می‌کند. مثلاً اگر کسی به‌عمد به دیگری دروغ بگوید یا او را تحقیر کند، احساس گناه می‌تواند نوعی هشدار درونی برای اصلاح رفتار باشد.

🔹 در این حالت، گناه یک سیگنال سالم از وجدان فرد است.

کیت ایدز

کیت خودارزیابی ایدز – کیت خانگی آزمایش ایدز

کیت خودارزیابی ایدز چیست؟ (محصولی است که با خواندن دستورالعمل آن، می‌توان آزمایش ایدز خود را بصورت محرمانه انجام داد.)

 ۲. احساس گناه تحمیلی (False or Imposed Guilt)

در مقابل، احساس گناه تحمیلی نه از درک واقعی خطا، بلکه از بیرون (جامعه، مذهب، خانواده یا باورهای غلط) به فرد القا می‌شود. در این حالت، شخص ممکن است کاری انجام داده باشد که از نظر علمی یا اخلاقی اشتباه نیست، اما چون همیشه به او گفته شده آن کار “زشت یا گناه‌آلود” است، دچار عذاب وجدان می‌شود.

مثال بارز این حالت، احساس گناه بعد از خودارضایی است. در اغلب موارد:

  • به کسی آسیبی نرسیده

  • رفتار خلاف قانون یا اخلاق انجام نشده

  • بدن فرد به‌صورت طبیعی تخلیه شده است

اما ذهن، تحت تأثیر باورها و آموزش‌های گذشته، این عمل را به عنوان “گناه” تفسیر می‌کند.

🔻 در این حالت، گناه حاصل برخورد ذهنی بین نیاز فیزیولوژیک و شرطی‌سازی فرهنگی/مذهبی است، نه حاصل آسیب واقعی یا نقض اخلاق.

نکته مهم:

اگر بعد از خودارضایی یا رفتار مشابهی احساس گناه دارید، ابتدا از خودتان بپرسید: «آیا واقعاً به کسی آسیب زدم؟ یا فقط کاری کردم که جامعه ازش خوشش نمیاد؟» پاسخ به همین سؤال می‌تونه ذهن شما رو از احساس گناه نادرست رها کنه.

آیا خودارضایی واقعاً اشتباه است؟ بررسی علمی و روانشناسی

خودارضایی موضوعی است که سال‌ها مورد بحث در دین، فرهنگ، روان‌شناسی و علوم پزشکی بوده است. بسیاری از افراد پس از انجام این رفتار دچار تردید، پشیمانی یا احساس گناه می‌شوند و در ذهن خود می‌پرسند: «آیا من کار اشتباهی انجام دادم؟»
برای پاسخ دقیق و منصفانه به این پرسش، باید از دو زاویه متفاوت نگاه کنیم: علمی (پزشکی و روانشناسی) و باورهای فرهنگی یا مذهبی.

 ۱. دیدگاه علمی و پزشکی درباره خودارضایی

بر اساس منابع علمی معتبر مانند Mayo Clinic، WebMD، و مقالات منتشرشده در PubMed:

  • خودارضایی رفتاری طبیعی، بی‌خطر و شایع است.

  • در مردان و زنان، در هر سنی از نوجوانی تا سالمندی دیده می‌شود.

  • به‌طور کلی، اگر با افراط، وابستگی روانی یا قطع روابط اجتماعی همراه نباشد، ضرری ندارد.

فواید بالقوه از نظر علمی:

مزایای خود ارضایی از نظر علمی

مزایای خود ارضایی از نظر علمی

مهم: هیچ مطالعه معتبری نشان نداده که خودارضایی باعث ریزش مو، ناباروری، ضعیف شدن بدن، کاهش میل جنسی یا مشکلات روانی جدی شود برخلاف تصورات رایج.

 ۲. چه زمانی ممکن است خودارضایی مشکل‌ساز باشد؟

خودارضایی زمانی می‌تواند به مشکل تبدیل شود که:

  • به‌صورت افراطی یا وسواسی انجام شود و کنترل آن از دست خارج شود.

  • جایگزین رابطه‌ی واقعی و صمیمیت شود.

  • برای فرار از احساسات منفی یا مشکلات عاطفی استفاده شود (مثل افسردگی یا اضطراب).

  • باعث احساس گناه شدید، شرم، یا کاهش اعتماد به‌نفس شود.

در این شرایط، خودارضایی ممکن است نشانه‌ای از مشکل عمیق‌تر باشد و نیاز به بررسی یا مشاوره تخصصی داشته باشد.

۳. دیدگاه روان‌شناسی: آیا احساس بد بعد از خودارضایی طبیعی است؟

بسیاری از روان‌شناسان بر این باورند که احساس گناه یا اضطراب پس از خودارضایی، بیشتر ریشه در باورهای قدیمی و شرطی‌سازی فرهنگی دارد تا واقعیت رفتاری.

افرادی که با آموزش‌های سرکوب‌گر یا مذهبی بزرگ شده‌اند، ممکن است ناخودآگاه خودارضایی را با “کار بد” یا “گناه” مرتبط بدانند—even اگر خودشان منطقی با آن مشکلی نداشته باشند. در چنین حالتی، ذهن بین لذت جسمی و قضاوت اخلاقی دچار تضاد می‌شود.

چگونه با احساس گناه بعد از خودارضایی مقابله کنیم؟ (راهکارهای عملی)

 ۱. درک و پذیرش احساس گناه به‌عنوان یک هیجان انسانی

اولین قدم، «پذیرفتن» احساس گناه است، نه سرکوب آن. احساس گناه یک واکنش احساسی طبیعی‌ست و وقتی سعی می‌کنیم با آن بجنگیم یا انکارش کنیم، فقط قوی‌تر می‌شود.
🔹 به خودتان بگویید:

«من انسانم، احساسات دارم، و الان احساس گناه دارم—اما این احساس هم گذراست.»

نگاه منطقی به خودارضایی

نگاه منطقی به خودارضایی

 ۲. تفکیک واقعیت از باور

از خودتان بپرسید:

  • «آیا به کسی آسیب زدم؟»

  • «آیا این احساس گناه نتیجه آموزش‌های قدیمی‌ست؟»

  • «آیا این کار از نظر علمی واقعاً اشتباه است؟»

با بررسی منطقی، متوجه می‌شوید که بسیاری از احساسات منفی، ریشه در باورهای تحمیلی (مذهب، جامعه، خانواده) دارند، نه واقعیت.

 ۳. بازنویسی ذهنی باورهای نادرست

اگر سال‌ها به شما گفته شده “خودارضایی گناه است”، ذهن شما این جمله را باور کرده—even اگر حالا بدانید که از نظر علمی غلط است.
🔹 تمرین پیشنهادی:
هر بار بعد از خودارضایی، بنویسید:

  • «من به بدنم آسیب نزدم.»

  • «من رفتار نرمالی انجام دادم.»

  • «احساس گناه من واقعی نیست، بلکه تحمیلی است.»

این تمرین به مرور باورهای نادرست ذهن را بازنویسی می‌کند.

 ۴. جایگزینی رفتارهای وسواسی با رفتارهای آگاهانه

اگر خودارضایی برایتان به عادت روزانه یا واکنشی به استرس تبدیل شده:

  • سعی کنید به جای آن از مدیتیشن، پیاده‌روی، ورزش یا نوشتن احساسات استفاده کنید.

  • این کار کمک می‌کند هم نیاز بدنی خود را بشناسید و هم آن را با آگاهی کنترل کنید، نه از روی وسواس یا اضطراب.

 ۵. صحبت با مشاور یا روان‌شناس

اگر احساس گناه آن‌قدر شدید است که بر روحیه، روابط یا عملکرد روزمره‌تان تأثیر گذاشته، مشاوره با یک روان‌شناس متخصص می‌تواند به شما کمک کند ریشه‌های پنهان این احساس را شناسایی و درمان کنید.

پرهیز از خودارضایی به شکل عادت

پرهیز از خودارضایی به شکل عادت

 ۶. اجتناب از محرک‌های افراطی یا اعتیادآور

گاهی احساس گناه پس از خودارضایی به‌دلیل مصرف محتوای پورنوگرافی یا تصوراتی‌ست که با باورهای اخلاقی فرد در تضاد است. در این موارد:

  • بهتر است با آگاهی، نوع محرک‌ها را محدود کنید

  • یا به سمت فانتزی‌های ذهنی سالم‌تر و کنترل‌شده‌تر بروید

 ۷. تمرین مهربانی با خود (Self-Compassion)

به‌جای سرزنش خودتان، سعی کنید مانند یک دوست با خود حرف بزنید:

«من در حال یادگیری‌ام. حق دارم اشتباه کنم. نیازی نیست خودم را تنبیه کنم.»

این شیوه‌ی تفکر به‌طور مؤثری از شدت احساس گناه و شرم می‌کاهد.

احساس گناه پس از خودارضایی، اگر موقتی و قابل مدیریت باشد، معمولاً نیازی به درمان یا مداخله تخصصی ندارد. اما گاهی این احساسات به‌قدری شدید، مکرر یا مخرب می‌شوند که زندگی فرد را مختل می‌کنند. در چنین مواردی، مراجعه به روان‌شناس یا مشاور متخصص می‌تواند بهترین تصمیم باشد.

در ادامه مهم‌ترین نشانه‌هایی که نیاز به کمک حرفه‌ای دارند را بررسی می‌کنیم:

 ۱. احساس گناه مزمن و تکرارشونده

اگر بعد از هر بار خودارضایی، دچار عذاب وجدان شدید، خودت را سرزنش می‌کنی و این احساس به‌مرور بدتر می‌شود، نشانه‌ای است که باید جدی گرفته شود.

 ۲. کاهش عزت‌نفس و ارزشمندی شخصی

وقتی این احساس گناه باعث می‌شود خودت را “بد، گناهکار، مریض یا شکست‌خورده” ببینی و اعتماد به نفس‌ات افت کند، یعنی احساس گناه به هویت تو آسیب زده—و این موضوع نیاز به درمان دارد.

 ۳. خودارضایی افراطی یا وسواسی

اگر حس می‌کنی کنترل رفتارت را از دست داده‌ای، به‌طور مکرر خودارضایی می‌کنی حتی وقتی نمی‌خواهی یا وقت کافی نداری، و بعد از آن دچار پشیمانی شدید می‌شوی، این می‌تواند نشانه یک رفتار اعتیادگونه باشد که باید بررسی شود.

 ۴. تداخل با زندگی روزمره

اگر احساس گناه یا وسواس درباره‌ی خودارضایی باعث شده:

  • نتوانی روی درس یا کار تمرکز کنی

  • روابطت دچار تنش شود

  • از جمع فاصله بگیری یا دچار افسردگی و اضطراب شوی
    مشاوره می‌تواند به بازگرداندن تعادل روانی تو کمک کند.

 ۵. وجود باورهای آسیب‌زننده یا وسواس دینی

اگر باوری در تو شکل گرفته که «من گناهکارم و شایسته تنبیه یا بدبختی‌ام»، یا دائماً ترس از مجازات الهی یا دوزخ داری، احتمالاً با وسواس فکری-مذهبی (OCD مذهبی) مواجه هستی و نیاز به کمک روان‌درمانگر داری.

 ۶. احساس بی‌ارزشی یا افکار خودآزاری

اگر بعد از خودارضایی به خودت آسیب می‌زنی، از خودت متنفر می‌شوی، یا فکر می‌کنی لیاقت خوشبختی نداری، لطفاً حتماً و فوری با یک روان‌شناس تماس بگیر. این نشانه‌ها جدی هستند و نباید نادیده گرفته شوند.

 چه نوع مشاوره‌ای مناسب است؟

  • روان‌شناسی فردی (مشاوره غیرمذهبی) برای درک ریشه احساس گناه، اصلاح باورهای تحمیلی و افزایش خودآگاهی

  • درمان شناختی-رفتاری (CBT) برای مدیریت افکار منفی و اصلاح رفتارهای وسواسی

  • روان‌درمانی تحلیلی در مواردی که احساس گناه عمیق، قدیمی و ریشه‌دار است

 سوالات پرتکرار (FAQ)

1. آیا احساس گناه بعد از خودارضایی طبیعی است؟

بله. بسیاری از افراد پس از خودارضایی دچار احساس گناه یا پشیمانی می‌شوند. این احساس معمولاً ریشه در تربیت، باورهای مذهبی، یا فشارهای فرهنگی دارد و نه در خودِ عمل. اگر این احساس گذرا و قابل کنترل باشد، طبیعی محسوب می‌شود. اما اگر مزمن یا آسیب‌زا شود، بهتر است با مشاور گفتگو شود.

2. چطور می‌تونم این احساس گناه رو مدیریت کنم؟

برای مدیریت احساس گناه می‌توان:

  • تفاوت بین گناه واقعی و گناه تحمیلی را شناخت

  • باورهای قدیمی و غلط را بازنگری کرد

  • با خود مهربان‌تر بود و از سرزنش خودداری کرد

  • در صورت لزوم، از مشاور روان‌شناسی کمک گرفت
    🔹 مقاله‌ی ما راهکارهای دقیق‌تری برای مقابله با این احساس ارائه می‌دهد.

3. آیا خودارضایی واقعاً به روان آسیب می‌زنه؟

در حالت نرمال و کنترل‌شده، خیر. تحقیقات علمی معتبر نشان می‌دهند که خودارضایی نه‌تنها آسیب‌زا نیست، بلکه در مواردی می‌تواند به کاهش استرس، شناخت بهتر بدن، و حتی بهبود خواب کمک کند. آسیب روانی معمولاً زمانی ایجاد می‌شود که:

  • رفتار افراطی یا وسواسی شود

  • یا احساس گناه مزمن و حل‌نشده وجود داشته باشد

4. چرا فقط بعضی‌ها بعدش دچار عذاب وجدان می‌شن؟

چون احساس گناه بیشتر از آن‌که به خود رفتار مربوط باشد، به باورهای فردی، تربیت خانوادگی و دیدگاه مذهبی یا فرهنگی او وابسته است. افرادی که با ذهنی بازتر و آموزش علمی بزرگ شده‌اند، معمولاً کمتر دچار این عذاب می‌شوند. در حالی که افراد تحت فشار اجتماعی یا مذهبی شدید، احتمال بیشتری برای تجربه احساس گناه دارند—even اگر منطقی با رفتارشان مشکلی نداشته باشند.

5. آیا درمانی برای اعتیاد به خودارضایی وجود داره؟

بله. اگر خودارضایی به شکل وسواسی، روزانه، و خارج از کنترل انجام شود و باعث آسیب به کار، تحصیل یا روابط فرد شود، به عنوان اعتیاد رفتاری در نظر گرفته می‌شود.
در این موارد:

  • درمان شناختی-رفتاری (CBT)

  • مراقبه ذهن‌آگاهانه (Mindfulness)

  • و روان‌درمانی فردی می‌توانند بسیار مؤثر باشند.

همچنین کمک گرفتن از مشاور، برنامه‌ریزی روزانه و جایگزینی عادت‌های سالم بسیار کمک‌کننده است.

آیا از سلامت خود مطمئن هستید؟ با کیت‌های خودارزیابی ایدز، در کمتر از 20 دقیقه و به‌صورت کاملاً محرمانه، از وضعیت خود آگاه شوید. همین حالا سفارش دهید! نه فقط بخاطر خودتان…

منابع

  1. Mayo Clinic – Masturbation: Is it harmful
  2. WebMD – Masturbation Health Benefits and Side Effects
  3. Cleveland Clinic – Is Masturbation Healthy
امتیاز
author-avatar

درباره دکتر محسن جعفری

دکترای حرفه ای داروسازی، کارشناس علوم آزمایشگاهی تشخیص طبی (فارغ التحصیل 1391، 5 سال سابقه کار در آزمایشگاه تشخیص طبی و کار با انواع تکنیک های تشخیصی)، برنامه نویس (از 1401 بصورت آماتور، پایتون و وردپرس )، متخصص تشخیص و درمان ایدز (بنیانگذار کیت اچ آی وی از سال 1397)، متخصص تفسیر آزمایش (بنیانگذار دکتر لاندا از سال 1400)، کارشناس SEO (از سال 1397 و رسیدن به بازدید روزانه بیش از 40 هزار کاربر)، فعال در دنیای پزشکی و کامپیوتر (انجام ده ها پروژه مختلف eHealth)، نوشتن صدها مقاله و محتوای علمی در زمینه تفسیر آزمایش، ایدز، اچ پی وی و...، پیوسته رو به جلو... امروز بهتر از دیروز و فردا بهتر از امروز

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *